Wyglądają jak drobna kaszka lub miękkie kilkumilimetrowe guzki barwy skóry lub nieco ciemniejsze. Czasem są długie i nitkowate. Zwykle umiejscawiają się na tułowiu, powiekach i szyi, a także na dekolcie, pod piersiami, pachami i w pachwinach, czyli tam, gdzie skóra jest najbardziej narażona na otarcia. Ich obecność jest najczęściej uwarunkowana genetycznie, a wraz z wiekiem może pojawiać się ich coraz więcej. Na szczęście można z nimi skutecznie i bezpiecznie walczyć. Mowa o włókniakach miękkich, niegroźnych nowotworach tkanki łącznej.

Włókniaki miękkie są zmianami rozrostowymi tkanki łącznej rozwijającymi się jeszcze w okresie życia wewnątrzmacicznego lub, częściej, nabytymi. Te łagodne nowotwory mogą pojawić się w każdym wieku. Występują powszechnie – można je stwierdzić u prawie wszystkich dorosłych osób. Ich liczba i wielkość może rosnąć w czasie ciąży . Są to miękkie, workowato zwisające grudki lub guzki o średnicy najczęściej nie przekraczającej 2 mm, ale mogącej sięgać nawet 5 cm. Ich konsystencja powoduje, że często dają się wprowadzić w głąb skóry przez ucisk palcem. Zwykle mają zabawienie zbliżone do zdrowej skóry lub nieco ciemniejsze, brunatne.

Drobne włókniaki szczególnie często umiejscawiają się na szyi i karku, zwłaszcza u kobiet w starszym wieku. Włókniaki miękkie same w sobie nie są bolesne, ale pod wpływem drażnienia, szczególnie u osób otyłych, może się w nich wytworzyć stan zapalny. Należy wówczas zmienić garderobę na luźniejszą, tak, by nie drażniła zmiany. Znacznie częściej niż ewentualne dolegliwości fizyczne powodują dyskomfort psychiczny, szczególnie w sytuacji, gdy pojawiają się na eksponowanych częściach ciała. Utrzymują się przez całe życie i choć nie mają tendencji do samoistnego ustępowania, nie ulegają zezłośliwieniu i ze względów medycznych nie muszą być usuwane.

Elektrokoagulacja Zabieg polega na działaniu prądem wysokiej częstotliwości na białka budujące tkanki, co prowadzi do podwyższenia jego temperatury. Białko ścina się, dzięki czemu tkanka łatwo może zostać usunięta. Podczas zabiegu nie narusza się ciągłości skóry, przez co rzadko dochodzi do powikłań: trwałych przebarwień i niewielkich blizn. Długość trwania zabiegu, w zależności rozległości zmiany, to od kilku do kilkudziesięciu minut.

Często, szczególnie w przypadku większych włókniaków, stosowane jest znieczulenie miejscowe. Bezpośrednio po zabiegu elektrokoagulacji może wystąpić w tej okolicy obrzęk skóry, a także ból i zasinienie, ale te objawy jeszcze tego samego dnia ustępują. Nieco dłużej, kilka dni, utrzymywać się mogą drobne ranki, które trzeba regularnie przemywać wodą utlenioną. Choć jest to bardzo wygodny, nowoczesny i bezpieczny zabieg, są pewne schorzenia i stany będące przeciwwskazaniami do jego wykonania. Należą do nich: wszczepiony rozrusznik serca, zaburzenia krzepnięcia i krążenia krwi, cukrzyca, ciąża, a także skłonność skóry do bliznowacenia.